Το παρόν όσο πικραμένο κι αν είναι, πάντοτε είναι ανώτερο από το παρελθόν. Η ζωή του κάθε ανθρώπου απ’ την ώρα που θα γεννηθεί ώσπου να πεθάνει, κυλάει σαν τροχός άλλοτε στην ευτυχία κι άλλοτε στη δυστυχία. Ποτέ μας δεν πρέπει να παίρνουμε κατάκαρδα μια συμφορά που μας βρήκε γιατί έτσι φυτεύουμε στην ψυχή μας τα σπέρματα της μελλοντικής καταστροφής. Απογοητευόμαστε και παύουμε ν’ αντικρύζουμε ηρωϊκά τη ζωή σαν βράχοι. Ας ελπίζουμε στον ήλιο της αυριανής ημέρας και ποτέ δεν θα χαθούμε.
Τουλάχιστον πολλοί Έλληνες (κι εγώ μαζί) στηρίξαμε ελπίδα...
ΑπάντησηΔιαγραφή